Nieuwe publicatie over attituden, overtuigingen en behoeften van militairen rond het zoeken van hulp voor psychische klachten
Promovenda Rebecca Bogaers heeft een nieuw artikel gepubliceerd over attituden, overtuigingen en behoeften van militairen rond het zoeken van hulp voor psychische klachten.
Hulp zoeken onder militairen
Over het algemeen geloofde de meerderheid van de militairen dat behandeling voor psychische klachten effectief is, maar was er ook een grote voorkeur voor het oplossen van eigen problemen. Ook zijn er veel stigma-gerelateerde zorgen als gevolg van het zoeken van hulp, bijvoorbeeld de angst voor negatieve carrière gevolgen en sociale afwijzing.
Doel van dit onderzoek
Het is belangrijk dat er in een vroeg stadium hulp wordt gezocht voor psychische klachten, voor de preventie van ernstigere klachten. Echter zien we in eerder (internationaal) onderzoek dat militairen vaak geen hulp zoeken voor psychische klachten, of wachten totdat zij een crisis punt bereiken. Daarom was het doel van de huidige studie het in kaart brengen van attituden, overtuigingen en behoeften van militairen rond het zoeken van hulp voor psychische klachten binnen de Nederlandse krijgsmacht.
Resultaten van het onderzoek
Er is gebruik gemaakt van een cross-sectioneel vragenlijstonderzoek onder militairen met (N=324) en zonder (N=554) psychische klachten. Militairen zonder klachten kregen vragen over wat zij zouden doen, mochten zij psychische klachten ontwikkelen in de toekomst. Uit de resultaten blijkt dat:
*De meerderheid van de militairen geloofden dat behandeling voor psychische klachten effectief is (91.6%), maar de meerderheid had ook een voorkeur om eigen problemen op te lossen (66.0%).
* Bij militairen met psychische klachten, zagen we dat militairen die geen hulp hadden gezocht een significant hogere voorkeur hadden om eigen problemen op te lossen en het advies van anderen minder belangrijk vonden, in vergelijking met militairen die wel hulp hadden gezocht.
*Bij militairen zonder psychische klachten, zagen we dat de militairen die geen intentie hadden om hulp te zoeken (mochten zij klachten ontwikkelen in de toekomst), een hogere voorkeur hadden om eigen problemen op te lossen, meer zorgen rond stigma hadden (bijvoorbeeld angst voor negatieve carrière gevolgen en sociale afwijzing), symptomen eerder zouden ontkennen, minder geloofden in de effectiviteit van behandeling, en het minder belangrijk vonden om een voorbeeld voor anderen te zijn, in vergelijking met militairen met de intentie om hulp te zoeken.
*Over het algemeen was er vooral veel behoefte voor een duidelijk overzicht van waar men hulp kan zoeken voor welke (psychische) klachten binnen Defensie (95.7%).
*Uit de regressieanalyses bleek dat het niet zoeken van hulp het sterkst gerelateerd was aan de voorkeur om eigen problemen op te lossen. Geen intentie om hulp te zoeken was het sterkst gerelateerd aan minder geloven in de effectiviteit van behandeling en geen positieve eerdere ervaring hebben met het zoeken van hulp in het algemeen.
Conclusies op basis van de resultaten
Om te faciliteren dat militairen in een vroeg stadium hulp zoeken voor psychische klachten, zijn er een aantal dingen belangrijk. Interventies moeten in lijn zijn met de hoge voorkeur om eigen problemen op te lossen. Ook moet het stigma rond psychische klachten aangepakt worden en is er een helder overzicht nodig van waar militairen hulp kunnen zoeken voor welke klachten.